I gdy mi wspomnień dzwon dziś dzwoni. Magazyn Wileński, październik 2001. Gdy w 1940 roku Litwa "włączyła się do bratniej rodziny narodów radzieckich", granica została otworzona, przyjechała po nas babcia i wynajętą furmanką wróciliśmy do Wilna. Tu w 1941 roku po raz drugi rozpoczęła się dla nas wojna. Naszą ciotkę Annę podczas łapanki ulicznej
Urodzona w Wałbrzychu w 19xx r. Po zmarnowaniu wszystkich możliwych szans, talentów i pieniędzy, aktualnie mieszka we Wrocławiu i nie zajmuje się niczym konkretnym, poza nierówną walką z chorobami cywilizacyjnymi. Z wykształcenia jest specjalistką od projektowania komunikacji. Pracowała w redakcjach, biurach prasowych oraz w agencji marketingowej. Interesuje się historią, cybernetyką społeczną, NBA, azjatyckim kinem klasy
Kolorystyka nieprzypadkowa. Choć w ojczyźnie ginu należałaby się butelkowa zieleń. ;-)
- Pani Łucjo, Złoty Laur w Pani rękach. Jakże się cieszę! - Agnieszko, ja też bardzo się cieszę, ale wiesz, że nie jestem łasa na nagrody i pochwały... - Wiem, Pani Łucjo, ale ja na Pani wyróżnienia łasa jestem niesamowicie. Nic tak nie cieszy wydawcy, jak sukcesy jego Autorów. I mimo że Łucja Brzozowska nie
Joanna Włodarczyk dla Łucji Brzozowskiej. :)
I gdy mi wspomnień dzwon dziś dzwoni. Magazyn Wileński, październik 2001. Koniec lat trzydziestych był okresem kryzysu ekonomicznego, bezrobocia. O pracę w Wilnie było trudno. Wiosną 1939 roku ojciec otrzymał zatrudnienie przy budowie szosy Wilno - Lida. Mama z trójką dzieci (3, 5 i 6 lat) pojechała latem do niego, do miejscowości Michaliszki, odległe o
My nie mamy nic do czytników, ale... (-; A autorka limeryku - Joanna Włodarczyk? (:
Ach, te rozrywki... ;-) Autorką nie kto inny, jak Joanna Włodarczyk. :)
Zanim Google Brain wyłoży nam na tacy to, czego szukamy - szybciej, niż zdążymy tego zapragnąć - dziękuję za mapę księgarń kameralnych. Książki kupuję kameralnie - ukłon. Po dwakroć. Za gwiazdki, ma się rozumieć - pierwszy. Za odrobinę nieaktualną ich ilość i moje na Chmielnej miłe zaskoczenie - drugi. Mogłabym rzucić sucharka i napisać, że
Produkcją limeryków zajmuje się w Krakowie oraz w bliższych i dalszych podróżach. Miłośniczka detalu i słowa. Nocny marek i sowa z aspiracjami do skowronka, regularnie ćwicząca rozciąganie doby. Formą i normą (językową i prawną) para się również zawodowo (radca prawny). Posiada arcyoryginalne pasje turystyczne (góry i morze).
Autorka od 18. roku życia mieszka w mieście świętej Urszuli i jedenastu tysięcy dziewic. Na tamtejszym uniwersytecie ukończyła historię sztuki, co wywołało u niej chroniczną awersję do historyków sztuki. Cierpi na paniczny lęk przed małymi psami i tofu. Konsekwentnie nie ufa instrukcjom obsługi. Niejaki sentyment do satanizmu wyssała z mlekiem matki Nerona.
I gdy mi wspomnień dzwon dziś dzwoni. Magazyn Wileński, październik 2001. Taką oto pracę domową zadał swoim czytelnikom Różewicz: "Idź do domu i napisz o sobie". Rozumiem, że nie o dosłowność, czyli czynność fizyczną chodziło poecie, a o zajrzenie w głąb własnej duszy, jakiegoś rachunku sumienia. Jednak - pełna pokory i postanowienia pisania prawdy o
